Bolonia 2011 // polska-korea

Międzynarodowe Targi Książki Dziecięcej w Bolonii są z polskiej perspektywy po to, żeby nie zwątpić, że sztuka dziecięca naprawdę istnieje i nie należy do sfery urojeń.  Jak inaczej skomentować to wydarzenie w kraju, w którym informacje z "działki dziecięcej", nawet te najbardziej wzniosłe przepadają jak kamień w wodę?

Tak więc czytajcie!  Tego nie znajdziecie w żadnej gazecie!  O tym nie poinformuje Was żadna telewizja!

A w tym roku kategoria NON-FICTION należy do nas. Choć na pierwszy rzut oka nie wygląda na to. Na pierwszy rzut oka kategoria należy do Koreańczyków.

Dom duszy - Maum

Nagroda Bologna Ragazzi wędruje w tym roku do  książki zilustrowanej przez IWONĘ CHMIELEWSKĄ, a napisanej przez Heekyoung Kim.  Dom duszy - MAUM wydało wydawnictwo Changbi - już robi dodruk, a cała Korea świętuje.  Polski zachwyt nie rozpalił, a powinien, bowiem Iwona Chmielewska na tę nagrodę pod polskim niebem pracowała.  Znana i lubiana w Korei, nagradzana za granicą (Thinking ABC i Złote Jabłko na Targach Książki w Bratysławie w 2007 roku), konsekwentnie podąża swoją drogą twórczą, nie porzucając toruńskiej rzeczywistości.  Ci, co za granicą się nie rozbijają i w językach biegli nie są, mogli w zeszłym roku obcować z jej ilustracjami w książce Dubravki Ugresic Domowe duchy (wydane przez Znak; pisałam o niej tu).  Chmielewska jest niepokojąca, 'niedziecięca',  bardzo charakterystyczna i intelekturalna (drżyj polski odbiorco!) - także trochę wschodnia w przekazie, choć bardzo europejska w środkach, co doceniło włoskie jury.

Oto uzasadnienie, które naprędce przetłumaczone brzmi tak:

Ta książka to krótki wiersz.  Znakomicie współgra z ciszą, tak uwielbianą przez włoskich malarzy.  Abstrakcyjne formy geometryczne zrealizowano po mistrzowsku.  Pełne odwołań konstrukty wchodzą w dialog z przedstawionymi figurami.  XVI-wieczne trompe  l’oeil (malarstwo iluzjonistyczne) pozwala zajrzeć w sekretne miejsca, do zamkniętych komnat.  Wszystko w tej niezwykle odmiennej książce - gesty, sny, wspomnienia czy cytaty - przesiąknięte są 'wizją świata'.  To wizja głęboka i wysublimowana, tak jak przedstawione wnętrza - wymaga czasu na kontemplację i przyswojenie.  Takie książki wiele wnoszą do dziecięcej literatury.  Pokazują, tak jak Gaston Bachelard w "Le droit de rêver", że najważniejsza jest ciężka praca, klarowność myśli i szerokie studia nad tematem.

Maum jest jak dom, w którym mieszkamy 

Maum po koreańsku to dusza, duch, także umysł.  Związana z tym pojęciem filozofia zakłada, że świat jest prawdziwy i niezmienny, lecz my żyjemy złudzeniami, które sami sobie fundujemy - kopie wszystkiego co widzieliśmy i przeżyliśmy plus nasze wyobrażenia.  Dotarcie do prawdy to wygrzebanie się z tych archiwów, odnalezienie prawdziwego obrazu i skonfrontowanie się z nim.  Podobnie konfrontuje nas z wyobraźnią nagrodzona książka.

Dom duszy - Maum

O książce wkrótce więcej.  Także rozmowa z Iwoną Chmielewską.  Jak zwykle odwołuję się do waszej czujności i zalecam cierpliwość - jakże w zgodzie z nagrodzoną książką.

T y m c z a s e m   w y r ó ż n i e n i a.

The Stories Shouldn't Be True

W tej samej kategorii wyróżniono drugą koreańską książkę The Stories Shouldn't Be True (autor: Gang Gyeong Su, wydawnictwo: Singongjunior) oraz...

... Co z ciebie wyrośnie? Daniela i Aleksandry Mizielińskich (wydawnictwo Dwie Siostry).  O tej książce nie pisałam jeszcze jedynie z braku czasu (choć polecałam wcześniej), a i gotowa rozmowa z Danielem Mizielińskim utknęła z przestrzeni.  Wszystko to wkrótce! Słowo harcerza.  Jury zauważyło u Mizielińskich przede wszystkim wyjątkową spójność estetyczną książki i imponujący perfekcjonizm.

Ale to nie koniec nagród dla Polaków.  Tegoroczne Targi w Bolonii są dla Polski wielce optymistyczne.  Kolejną wyróżnioną polską książką jest bowiem Słoniątko Adama Jaromira z ilustracjami Gabrieli Cichowskiej.  Tym razem kategoria debiutów, czyli Opera Prima.  Jury w tym przypadku zwróciło uwagę na odwołanie się do dziecięcego świata, a twórczą drogę autorów porównało do podróży Guliwera. Słoniątko sygnuje wydawnictwo Muchomor. O Słoniątku też się powinnam dawno wypowiedzieć. Ech.

O Bolonii będzie tu jeszcze.
Tymczasem czuwajcie!