CZYTELNICTWO

Jak wspomagać czytelnictwo?

Usuwając biblioteki, oczywiście!

Jak jeszcze?

Wypuszczając na rynek kiczowate książki.  Rozdając je za darmo tym, których nie stać na wartościowe.

Jeszcze coś?

Można jeszcze przygotować głupawy spot. Na przykład taki, który zwiąże książkę z seksem. Bo tylko seksu ludzie chcą. I pieniędzy.

16 stycznia 2013 spisano projekt, "Projekt założeń ustawy o poprawie warunków świadczenia usług przez jednostki samorządu terytorialnego", z niepokojącym zdaniem o"stworzeniu możliwości wykonywania zadań biblioteki szkolnej przez bibliotekę publiczną" (punkt 4 III.1.2. Propozycje zmiany) Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji (w osobie Michała Boniego) włożyło kij w mrowisko - wstrząsnęło nauczycielami, obawiającymi się o swoją pracę, poruszyło środowiska, którym poziom czytelnictwa rzeczywiście spędza sen z oczu.

Administracja już "ulepszyła" kilka zagadnień związanych z edukacją dzieci - obniżyła "wiek poborowy", czym wepchnęła maluchy do inercyjnej struktury szkolnej edukacji o wiele za wcześnie, wydzieliła gimnazja, narażając młodzież "w okresie burzy i naporu" na dodatkowy stres, związany z oderwaniem od grupy i egzaminami, spowodowała wyprowadzenie stołówek z placówek szkolnych, dokładając się do nadchodzącej fali otyłości, teraz przyszedł czas na porządek w bibliotekach. Doprawdy trudno mi przywołać choć jedną "odgórną" akcję, która w znaczący sposób wsparłaby kulturę i edukację dzieci - wpłynęłaby na istotę problemu w sposób pozytywnych.  Wsparcia nie otrzymali dotąd nauczyciele (podnoszenie kwalifikacji zawodowych), uczniowie (reorganizacja założeń, w których byliby głównymi rozgrywjącymi), nie przybliżono kultury dla dzieci do dzieci.

Biblioteki trzeba reformować, ale nie w sposób, który sprawi, że zdane będą na łaskę i niełaskę urzędników zupełnie do tego nieprzygotowanych. Współczesne polskie biblioteki są bowiem tworami, w znaczący sposób odbiegającymi od standardów podobnych placówek w państwach, które od początku dwudziestego wieku traktowały je jako znaczące ośrodki poprawy bytu człowieka poprzez dostęp do kultury.  Czym są?  Często magazynami wartościowego księgozbioru, który zdaje się kłopotać pracowników oraz źródłem darmowego internetu, przy którym można po wpisaniu się do zeszytu przebimbać pół dnia. Z bibliotekarzami-egzekutorami długów za przetrzymywanie książek i nadzorcami wyżej wymienionego zeszytu.  Winny się zmienić, poduczyć, otworzyć, wyjść do ludzi.  Do tego nie dojdzie bez finansowego wsparcia. Tego nie zrobi się bez odgórnego sensownego planu.  Zatem: stop likwidacji bibliotek!

Mniej więcej w tym samym czasie (6 lutego) Ministerstwo Edukacji i Dziedzictwa Narodowego ramię w ramię z Narodowym Centrum Kultury pochwaliło się na konferencji prasowej "książeczką", którą poprzez Fundację Cała Polska Czyta Dzieciom zamierza podarować nowonarodzonym Polakom.  Jej poziom "artystyczny" wstrząsnął wszystkimi, którzy lat wiele walczą o piękną i wartościową książkę dla dzieci - medium, które sprawi, że przyszli dorośli Polacy będą nie tylko sprawnymi "składaczami liter", lecz także odbiorcami przekazu wizualnego, że nie tyle wrócimy do standardów artystycznych znanych z czasów naszego dzieciństwa, lecz dogonimy nalepszych w edukacji kulturalnej dzieci. To bowiem pokrótce mówiąc niesie ze sobą współczesna książka obrazkowa / picturebook - nienachalną promocję czytelnictwa, przez obraz, jego skomplikowane, aczkolwiek prosto wyglądające powiązania z tekstem.  Śledząc branżę i przyczyniając się do rozprzestrzeniania wiedzy o niej, mogę rzec:  udało nam się.  Sęk w tym, że Minister Edukacji i Dziedzictwa Narodowego o tym nie wie.  Ma prawo nie wiedzieć (?), winien mieć doradców (bo to nie pierwsza Ministra wpadka). Tymczasem we wstępie do wspomnianego już koszmaru Bogdan Zdrojewski pisze między innymi:  Mam nadzieję, że ta piękna książka pomoże od pierwszych dni życia Waszego dziecka wspierać jego rozwój psychiczny, rozwijać zdolności językowe i umysłowe, pobudzać wyobraźnię.  Panie Ministrze! Czekam na rok Disco Polo! Polacy także.  Przecież przy realizacji tego projektu nikt nie poprosił o konsultację ani jednej osoby znającej się na projektowaniu książki.

Wiadomo, gdy nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Państwo od dawna zachowuje się jak firma, której priorytetem jest zarobek. Zapomina tylko, że egzystuje dzięki udziałowi mrówek, po których depcze.  Za młoda jestem na teorie spiskowe, ale czy coś się za tym kryje poza zwyczajną ignorancją?  Misją MAC jest, by państwo jak najlepiej służyło obywatelom. To właśnie jest nowoczesne państwo. Państwo optimum.  Zaczynam tęsknić za bezpaństwowością.